• zwieńczenie hełmu

• ujęcie ozdób, jakie umieszczano na zamkniętych hełmach rycerskich: rogów, skrzydeł, piór strusich i pawich   

• element herbu rycerskiego i szlacheckiego umieszczany zwykle nad tarczą (od XVI wieku, wcześniej korona umieszczana była zwykle na hełmie) 

• początkowo (XII-XIV wiek) umieszczana tylko nad herbami królów i książąt 

• później korona pojawiła się nad herbami szlachty 

• hełm pojawił się u zarania heraldyki, w końcu XII wieku

• hełm umieszczany jest nad tarczą, na jednym z górnych rogów lub nad pionową krawędzią górną (taka kompozycja miała obrazować sylwetkę atakującego rycerza)

• wygląd hełmu zmieniał się na przestrzeni wieków  

• część zewnętrzna tarczy herbowej 

• mają kształt różnorodnych liści 

• element często obejmujący całą tarczę herbową  

• podstawowy element herbu

• kształt tarczy herbowej wywodzi się od tarczy obronnej

• kształt tarczy zmieniał się na przestrzeni wieków i zależny był od kraju 

• główny element występujący na tarczy herbowej

• symbol wyróżniający i znak rozpoznawczy przynależności osoby do szerszej grupy rodowej 

• krótka, najczęściej łacińska sentencja 

• przekazuje ogólną mądrość 

• nawiązuje do ideologii rycerskiej i szlacheckiej